Om 08.05 is het weer tijd voor de dagelijks veldslag. Vandaag zijn we maar met twee man sterk. Inmiddels is het wel duidelijk geworden bij de overige onderdanen wat onze plek is geworden. Zonder enige slag of stoot wordt het kamp weer opgebouwd. Zijn er weer helemaal klaar voor.
Vandaag even een rustige dag. Ontbijten doen we weer een uurtje later dan normaal. Tot zover bevalt het ontbijt prima, voldoende variatie en keuzes. Alles goed verzorgd en vers. We merken wel dat de luxe wat we zo ge(ver)wend waren bij Neptuno wel ontbreekt. Mocht je het ontbijt er apart bij willen betalen dan is dat € 8.- pp. Wij hebben bij de boeking al gelijk met ontbijt erbij geboekt want zelf vind ik het echt heerlijk genieten van een ontbijt wat al klaar staat maar als we het e.e.a gaan omrekenen vind ik het ook wel zeker de moeite waard om hier weer een keer terug te komen met alleen logies. Het ontbijt is hier van 08.00 tot 12.00 dus daar heb je wel rekening mee te houden. Minder vrijheid, dus als je ergens een keer vroeg naar toe wil dan kan het ontbijt er in schieten dus bye bye € 16,-. Bij de Spar om de hoek, 5 minuten lopen, heb je iedere dag verse broodjes al voor € 0.21 per stuk. Je kan dus voor € 8,- al 38 broodjes kopen, dat zijn er dus 4 per dag bij een 10 daags verblijf. Zonder ontbijt bespaar je dus € 160,- en daar kan je heel veel boodschappen voor doen. Bij de Lidl hebben ze al een voor € 1.79 400 gr Jong belegen Goudse kaas in plakken. En 200 gram heerlijke gesneden ham voor maar € 1.29. En voor € 1,- heb je bij de Spar ook nog eens 16 sneetjes wit brood van Bimbo. Een pak Jus d'orange erbij en een lekker bakkie thee of koffie en het ontbijt is compleet. Zelf heb ik hekel aan de afwas, maar ik ben tot de ontdekking gekomen dat bij terug keer in het appartement die paar dingen die zijn gebruikt gewoon zijn afgewassen door housekeeping, geweldig dus. Dus als je met een budget naar Gran Canaria wil dan is dat zeker wel goed te doen bij Buenos Aires Appartementen. Iedere dag wordt het appartement schoongemaakt behalve op zondag dan is housekeeping vrij.
's Middags lekker bij het zwembad gelegen en verders helemaal niks gedaan. Lekker relaxen en ontspannen.
Voor de avond hebben we besloten te gaan eten in Maspalomas bij Grand Italia. Een restaurant wat we 3 jaar geleden ook hebben aangedaan en toen is het prima bevallen. Een decadente tent met vooral veel aandacht voor de ambiance.
De koets parkeren we die avond weer in de bekende garage waar we kennis maakte met onze sletterita. Dit keer ging het allemaal een stuk soepeler. Ook die graf betaal automaat wisten we nu in 1 keer te vinden.
We lopen richting Grand Italia via de Boulevard en zien dat het er behoorlijk druk is, hopelijk is er nog een plaatsje vrij voor ons drieën.
De ober gebaard ons even te wachten aan de zijkant, we zien wel een paar plaatjes vrij maar of dat ook voor ons gaat gelden dat is afwachten. Na enkele minuten wordt het wachten beloond en mogen we gaan zitten achterin het terras met uitzicht op de oceaan. Echter om bij de tafel te komen is een andere uitdaging. De tafels en stoelen zijn zo op de millimeter van elkaar afgezet dat het naar je tafel toe lopen gewoon een soort van rugby wedstrijd wordt. En ja hoor langzaam aan voel ik mijn lava weer omhoog borrelen. Eerst blijft de punt van mijn schoen achter een stoelpoot hangen. Dan slingert mijn tassie weer tegen een of andere kak mokkel aan, die net een slok van haar zure wijn nam, en zuur is die wijn wel want ik zag het aan die zure hangmuil van haar. Nog voordat kan gaan zitten blijf ik natuurlijk nog even net met de achterkant mijn t-shirt hangen aan een ijsemmer op standaard die voor de gasten naast ons al neer was gezet. Gezien de temperatuur van mijn lavastroom mag er weer nieuw ijs in.
Eindelijk zitten we op onze plek dus het avondmaal kan beginnen. Als we zo om ons heen kijken zitten we toch eigenlijk wel als sardientjes in een blik op elkaar. Het is dan ook of ik een herkauwende koe hoor als ik mijn schuin overbuurvrouw haar slablaadjes zie eten. En dan ook nog eens dat geluid van een half verstopt riool wat wegloopt als haar tafelgast die naast haar zit een slok water door aan het slikken is. En dan niet te vergeten dat lieve omaatje wat ook mee zit te eten aan de tafel ernaast, echter zou het een stuk prettiger kijken als die open vleesmolen gewoon dicht is met kauwen zodat ik niet die gepureerde pulp van zalm en spinazie resten van de ene kant naar de andere kant langs het gebit ziet schuiven. Hoewel.... het toch wel weer een kunst om te zien hoe ze haar kunstgebit van boven naar beneden jongleert in haar mond. Met andere woorden we zitten als gasten veel te kort op elkaar.
We staan er dan ook van te kijken hoe de bediening zo goed door het tafellabyrint heen manoeuvreert. Waarschijnlijk wordt je dus bij de sollicitatie er al op uitgepikt als je het figuur van een luciferhoutje heb. En bij verdere inspectie is te zien dat de serveersters niet meer hebben dan een cup A want als die jetsers groter zijn kan het zomaar zijn dat je tijdens het diner met een blauw oog zit. Ook de obers zijn gescreend op hun micro penis want niemand zit als gast te wachten als die pook in je rug wordt geduwd als de wijn wordt ingeschonken.
Deze avond hebben des ondanks toch heerlijk gegeten, hoewel de glans van deze hut er toch wel af is gegaan. Vergane Glorie voor dit restaurant inclusief al haar pracht en praal.
Hoe ik mezelf weer van tafel heb gezeuld kan ik mezelf nauwelijks herinneren. Ook dit was weer een onderneming. Het zou dus u goed mogelijk kunnen zijn dat er bij een van de gasten een vork uit het huigje verwijderd moest worden nadat mijn tassie weer een zwier maakte, mijn Spaans is niet zo goed en trouwens met een vork in zijn bakkus kan ik het ook maar moeilijk verstaan wat ie zei.
Later op de avond pakken we nog even een terrasje op de Yumbo, de Ronmiel vloeit weer rijkelijk.
We maken het niet te laat want morgen is het weer vroeg uit de veren.
Bedankt voor het lezen.
